მეორე სიმპტომად პირადი პასუხისმგებლობის დაქვეითება უნდა მივიჩნიოთ. თავიდან ეს სიმპტომი იწყება უბრალო გაღიზიანებით, რომელიც დროდადრო გადადის აგრესიაში. საბოლოო ჯამში კი ადამიანს სრულიად აღარ აინტერესებს საკუთარი პროფესიული საქმიანობა, აღარაფერი აღარ იწვევს ემოციებს — არც პოზიტიურს და არც ნეგატიურს. კლიენტი ან პაციენტი აღიქმება როგორც უსულო ობიექტი.

სინდრომის მესამე სიმპტომად შესაძლოა საკუთარი შესაძლებლობების ნეგატიური შეფასება მივიჩნიოთ – ქვეითდება თვითშეფასება, ქრება საკუთარი ეფექტურობის აღქმის შეგრძნება. ადამიანს ჰგონია, რომ მას არ ჰყოფნის პროფესიული უნარები, ვერ ხედავს პერსპექტივას, შესაბამისად, მუშაობის ხარისხი მკვეთრად ქვეიდება.

სინდრომის განვითარების ფაქტორები

• ჰუმანურობა, თანაგრძნობისადმი მიდრეკილება, სირბილე;
• სამუშაოთი გატაცების და გაიდეალებისადმი მიდრეკილება;
• ინტრავერტისტობა და არამდგრადობა;
• მაღალი თვითკონტროლი ნაწილობრივ უარყოფითი ემოციების ჩახშობისას;
• ავტორიტარიზმი, როგორც მმართველობის სტილი;
• დეპრესიისა და შფოთვისკენ მიდრეკილება შინაგანი სტანდარტის მიუღწევადობის და უარყოფითი ემოციების „გადამალვის“ გამო;
• სამსახურებრივი არასასიამოვნო მდგომარეობების მძაფრი აღქმა.

რეკომენდაციები — „შენელდი“

• იპოვეთ დრო სრულფასოვანი დასვენებისთვის. ასეთი შესვენებები აუცილებელია თქვენი ფიზიკური და ფსიქოლოგიური კეთილდღეობისთვის;
• განსაზღვრეთ მოკლევადიანი და გრძელვადიანი მიზნები;
• დასახეთ ადეკვატური, რეალისტური მიზნები;
• დაგეხმარებათ რელაქსაცია, სუნთქვითი ვარჯიშები;
• სპორტი, ჯანსაღი კვება და ცხოვრების წესი არეგულირებს ორგანიზმის ჰომეოსტაზს;
• დაიჯერეთ საკუთარი ფასეულობა და ნაკლებად აკრიტიკეთ საკუთარი თავი;
• შეძლებისდაგვარად თავიდან აიცილეთ კონკურენცია, დაძაბულობასა და შფოთვას მივყავართ სინდრომამდე უფრო სწრაფად;
• მიეცით თავს ემოციური საუბრების უფლება;
• ისწავლეთ საქმიანობის ჩანაცვლება და გადართვა, ერთი ტიპის აქტივობიდან მეორეზე გადაწყობა;
• შეაჯამეთ ყოველი დღე და გამოყავით სასიამოვნო ფაქტები.
• ემოციური გადაწვის სინდრომი არის მდგომარეობა, რომელიც, როგორც ყველაფერი ჩვენ გარშემო, დროებითი და მარტივად ტრანსფორმირებადია.